نام ژنریک:Zolpidem
نام تجاری: Ambien, Ambien CR


مکانیسم عمل

گیرنده‌های گابا (GABA) از واحدهایی مانند ۶-۱ αتشکیل شده‌است. زولپیدم تمایل زیادی برای اتصال به زیر واحد ۱ αدارد؛ در حالی‌که تمایل اتصال آن به ۲ α و ۳ α ده برابر کمتر است و به زیر واحد ۵ αتقریباً متصل نمی‌شود. گیرنده‌های گابایی که دارای زیر واحد ۱ αباشند، امگا یک و گروهی که زیر گروه‌های ۶-۲ α دارند؛ امگا دو می‌نامند. گیرنده‌های امگا یک در مغز و گیرنده‌های امگا دو در نخاع یافت می‌شوند. زولپیدم تمایل زیادی برای اتصال به گیرنده‌های گابای موجود در مغز دارد و مانند بسیاری از ساختارهای مشابه بنزودیازپینی تمایلی برای اتصال به ۴ αو ۶ αندارد. به دلیل اتصال اختصاصی زولپیدم به گیرنده‌ها، این دارو دارای اثر تسکین‌دهی، شل‌کنندگی عضلانی و نیز ضد تشنجی ضعیفی است. اما داروی خواب‌آور موثری می‌باشد و سبب افزایش خواب با امواج کوتاه می‌شود؛ اما در مرحله دوم خواب تغییری ایجاد نمی‌کند.

طبقه ی درمانی 

زولپیدم یک داروی مسکن و خواب آور است. این دارو باعث تعادل مواد شیمیایی موجود در مغز می شود که با عدم تعادلشان عامل ایجاد بی خوابی هستند.
زولپیدم برای درمان بی خوابی تجویز می شود. Ambien برای درمان و رفع مشکلات به خواب رفتن و شروع خواب و Ambien CR برای درمان مشکلات تداوم خواب ، تجویز می شود.
زولپیدم موارد مصرف دیگری نیز بنا به تشخیص پزشک دارد.

راهنمایی های کلی

زولپیدم باعث به خواب رفتنتان می شود. هرگز این دارو را در ساعات معمول بیداریتان مصرف نکنید مگر این که تصمیم داشته باشد 7 تا 8 ساعت را کاملا بخوابید. برخی از افراد در زمان مصرف زولپیدم فعالیت هایی نظیر رانندگی، غذا خوردن یا مکالمه با تلفن را به یاد نمی آورده اند. اگر این اتفاق برای شما پیش آمد، مصرف دارو را متوقف کنید و موضوع را با پزشکتان در میان بگذارید. در صورت بروز واکنش های آلرژیک، مصرف دارو را متوقف کنید. قرص زولپیدم حاوی لاکتوز ( قند شیر ) است. در صورت حساسیت به لاکتوز از مصرف این قرص اجتناب کنید. اگر شما هریک از شرایط زیر را دارید قبل از مصرف زولپیدم پزشک معالجتان را مطلع کنید.

- بیماری های کلیوی و کبدی
- بیماری های ریوی مانند آسم، برونشیت، آمفیزم یا انسداد ریوی مزمن
- آپنه خواب (وقفه های تنفسی هنگام خواب)
- میاستنی گراو ( Myasthenia gravis )
- سابقه افسردگی، اختلالات روانی و سابقه داشتن افکار خودکشی
- سابقه اعتیاد دارویی و سوء مصرف الکل


مصرف در دوران بارداری

این دارو در گروه C قرار می گیرد و می تواند باعث صدمه به جنین شود. در صورت بارداری و یا تصمیم برای باردار شدن با پزشک معالجتان مشورت کنید.

مصرف در دوران شیردهی

زولپیدم می تواند وارد جریان خون بشود. اگر کودکتان از شیر خودتان تغذیه می کند برای مصرف دارو با پزشک خود مشورت کنید.



راهنمای مصرف

زمین خوردن و افتادن های ناگهانی و غیرمترقبه در میان افراد مسنی که این دارو را مصرف می کنند بیش از سایر گروه های سنی است. در زمان مصرف این دارو احتیاط کنید که دچار صدمات و حوادث ناگهانی نشوید.
مصرف دارو در افراد زیر 18 سال ممنوع است.
این دارو را از داروخانه های معتبر خریداری کنید و آن را از طریق اینترنت و فروشندگان غیرمجاز تهیه نکنید.
دارو را طبق نسخه پزشکتان مصرف کنید. از مصرف دارو بیش از میزان تجویز شده و برای مدت زمانی طولانی تر اجتناب کنید. به منظور گرفتن تاثیرات مطلوب و اجتناب از تاثیرات نامطلوب و عوارض دارویی، دارو را طبق دستور پزشکتان مصرف نمایید.
در ساعات قبل از شب از مصرف زولپیدم خودداری کنید مگر این که بخواهید به مدت 7 تا 8 ساعت کاملا بخوابید.
زولپیدم را با لیوانی پر از آب میل نمایید.
از مصرف Ambien CR همراه با یا بعد از وعده های غذایی خودداری کنید.
بعد از گذشت 7 تا 10 شب از شروع درمان در صورت عدم بهبود بی خوابیتان و یا وخیم تر شدن آن موضوع را سریعا با پزشک معالجتان در میان بگذارید.
مصرف دارو را بدون توصیه پزشک بیش از 4 یا 5 هفته ادامه ندهید.
مصرف دارو را به صورت یکباره قطع نکنید زیرا باعث بروز نشانه های ترک دارو در شما می شود. قطع مصرف را زیر نظر پزشک و به صورت تدریجی آغاز کنید. نشانگان ترک شامل تغییر رفتار، درد معده، گرفتگی عضلات، تهوع، استفراغ، تعریق، اضطراب، ترس و دلهره، لرزش و تشنج می باشد.
نشانگان بی خوابی ممکن است پس از قطع مصرف دارو عود و بازگشت داشته باشد و حتی شدیدتر از زمان قبل از درمان به نظر برسد. اگر پس از گذشت چند شب وضعیتتان بهبود نیافت موضوع را با پزشک معالجتان در میان بگذارید.
از شکستن، جویدن و خرد کردن قرص های آهسته رهش خودداری کنید. قرص را به صورت کامل ببلعید. زیرا ساختار دارو طوری است که باید به آرامی در بدن رها شود و شکستن آن باعث رها شدن سریع آن در بدن می شود.
زولپیدم را در دمای معمولی اتاق دور از حرارت و رطوبت نگهداری کنید.


فراموش کردن دوز مصرفی

از آنجایی که زولپیدم به مقدار نیاز و معمولا در یک دوز مصرف می شود ممکن است به برنامه ای برای مصرف این دارو نیاز نداشته باشید. اگر شما 7 یا 8 ساعت کامل وقت برای خوابیدن ندارید این دارو را مصرف نکنید و از دو برابر کردن دارو خودداری کنید.


مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه

در صورت مصرف زیاد دارو سریعا در پی دریافت مراقبت های پزشکی اورژانسی برآیید. مصرف مقادیر زیادی از زولپیدم می تواند مهلک وکشنده باشد مخصوصا اگر با سایر داروهای خواب آور توام شود. خواب آلودگی، آشفتگی، تنفس سطحی، احساس سبکی در سر، ضعف و بیحالی و اغما از نشانه های مصرف دوزهای بیش از اندازه است.


تحمل، وابستگی و علائم قطع مصرف

استفاده از زولپیدم در برخی افراد سبب ایجاد تحمل می‌شود. قطع دارو می‌تواند سبب بروز دلیریوم، تشنج و یا عوارض جانبی دیگر شود؛ به ویژه اگر به مدت طولانی و با دوز بیش از حد توصیه شده مصرف شده باشد. در افرادی که وابستگی فیزیکی و یا تحمل به زولپیدم ایجاد شده باشد، دارو را باید به تدریج و در طی ماه‌ها قطع کرد تا احتمال بروز عوارض جانبی کاهش پیدا کند. احتمال بروز وابستگی فیزیکی و نیز سوء مصرف در افراد الکلی بیشتر است. تجویز زولپیدم برای افراد الکلی، کسانی که سابقه سوء مصرف دارو دارند و نیز افراد دارای سابقه وابستگی به داروهای خواب‌آور و یا آرام‌بخش، باید با احتیاط همراه باشد.


موارد احتیاط

مصرف این دارو باعث اختلال در واکنش ها و تفکر می شود. ممکن است در هنگام مصرف این دارو در زمان صبح نیز احساس خواب آلودگی کنید. در هنگام رانندگی، کار با ماشین آلات و سایر کارهایی که مستلزم هوشیاری هستند احتیاط کنید. در هنگام مسافرت از مصرف این دارو اجتناب کنید. ممکن است شما در ساعاتی که هنوز احساس خواب آلودگی می کنید از خواب بیدار شوید. فراموشی اغلب در میان مصرف کنندگانی شایع است که 7 تا 8 ساعت را به صورت کامل نخوابیده اند. در زمان مصرف دارو از نوشیدن الکل خودداری کنید ممکن است الکل باعث تشدید برخی از عوارض زولپیدم شود.

سوء مصرف 

احتمال سوء مصرف زولپیدم توسط افراد وجود دارد. استفاده از دارو برای سرگرمی به دنبال استفاده طولانی‌مدت از دارو علی‌رغم منع مصرف آن و یا به دنبال استفاده از دوزهای بالای زولپیدم رواج می‌یابد. زمانی که فرد بدون تجویز پزشک اقدام به استفاده طولانی مدت از زولپیدم می‌کند، احتمال افزایش وابستگی و سوء مصرف افزایش پیدا می‌کند. تحمل به دارو زمانی اتفاق می‌افتد که فرد دارو را از راهی غیر از روش توصیه شده (مانند تزریق) مصرف کند و یا دارو را برای غیر اهداف درمانی مورد استفاده قرار دهد. سوء مصرف در افرادی که به سایر داروها وابستگی دارند، بیشتر اتفاق می‌افتد؛ اگرچه این نظریه کاملاً دقیق نیست و احتمال بروز وابستگی و سوء مصرف در افراد بدون سابقه نیز وجود دارد. در افرادی که سابقه وابستگی طولانی مدت دارند، احتمال بروز علایم قطع مصرف دارو، مانند تشنج، بیشتر وجود دارد. استفاده از موادی مانند الکل و یا حشیش، همراه با زولپیدم توصیه نمی‌شود.

استفاده بیش از حد

نشانه‌هایی که در اثر استفاده بیش از حد از زولپیدم بروز می‌کنند عبارتند از: افزایش سداسیون، مردمک سوزنی، دپرسیون تنفسی، کما و گاهی مرگ. در صورت استفاده هم‌زمان از الکل، مواد مخدر و نیز CNS-depressant احتمال تشدید عوارض وجود دارد.


عوارض جانبی

ممکن است مصرف این دارو باعث بروز واکنش های آلرژیک شود. در صورت بروز واکنش های آلرژیک و حساسیت دارویی نسبت به این دارو ، مصرف دارو را متوقف کنید و سریعا در پی دریافت کمک های اورژانسی پزشکی برآیید. عمده ترین نشانه های حساسیت دارویی عبارتند از:
کهیر، مشکلات تنفسی، تورم صورت، لبها، زبان و گلو
خلق افسرده، افکار آسیب رساندن به خویشتن
افکار غیرمعمول، رفتارهای پرخطر، عدم ترس از موقعیت های آسیب رسان
اضطراب، پرخاشگری، احساس تنش
توهم، گیجی، تغییر در شخصیت
عوارض خفیف تر شامل موارد زیر می شود:
خواب آلودگی روز، گیجی، خستگی و احساس سبکی در سر
فراموشی
رویاهای غیرمعمول
تهوع و یبوست
آبریزش بینی و گلودرد
تاری دید
سردرد، دردهای عضلانی
عوارض دیگری غیر از موارد ذکر شده نیز ممکن است در اثر مصرف دارو ایجاد شود. در صورت مشاهده هرگونه علائم غیرمعمول و ناراحت کننده پزشک معالجتان را در جریان بگذارید.


تداخلات دارویی

در صورت مصرف داروهایی که سبب ایجاد خواب آلودگی می شوند مقادیر کمتری از داروی زولپیدم مصرف کنید و پزشکتان را مطلع کنید. این داروها عبارتند از: داروهای سرماخوردگی، داروهای ضددرد، داروهای ضد اضطراب و افسردگی و...
داروهای زیر در فارماکوکینتیک زولپیدم تداخل ایجاد می‌کنند: کلرپرومازین، سایمتیدین، فلوکونازول، ایمی‌پرامین، ایتراکونازول، کتوکونازول، ریفامپیسین، ریتوناویر. احتمال بروز تداخل بین زولپیدم و کاربامازپین و فنی‌توئین وجود دارد اگرچه هنوز دلایل قطعی برای این نظریه وجود ندارد.
داروهای ضدافسردگی مانند: ایمی پرامین، سرتالین
فهرست تداخلات دارویی کامل نیست و امکان تداخل داروهای دیگری نیز در عملکرد این دارو وجود دارد. در مورد تمامی داروهای مصرفی تجویز شده و داروهای خارج از نسخه تان با پزشک مشورت کنید. این موارد شامل ویتامین ها، املاح، محصولات گیاهی و سایر داروهایی که برای سایر بیماری هایتان مصرف می کنید، می شود.
هرگز مصرف داروی جدیدی را بدون مشورت با پزشک معالجتان شروع نکنید.